ஆற்றங்கரை நாகரிகமா?

தமிழக அரசு ‘பொருநை ஆற்றங்கரை நாகரிகம்’ என்ற தலைப்பில் புத்தகம் ஒன்றை வெளியிட்டிருக்கிறது. அழகிய புத்தகம். ஆனால் அறிவியலுக்குச் சற்றும் தொடர்பில்லாதது. அரசியல் கட்சி அறிக்கைள் போன்று உண்மைகளை மறைத்து, பரப்புரையில் ஈடுபடுகிறது.

இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் மழையை நம்பியிருக்கும், 250 கிலோமீட்டர்களே ஓடும் சிறிய நதியான வைகையின் பெயரில் ஒரு நாகரிகம் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது, இப்போது அதிலிருந்து 150 கிலோமீட்டர் தொலைவில் இருக்கும் 125 கிலோமீட்டரே ஓடும் மிகச் சிறிய நதியான பொருநை நாகரிகம் கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளது. உலகத்திலேயே எதிரும் புதிருமாக இருக்கும் இரு நதி நாகரிகங்கள் தமிழகத்தில் மட்டுமே இருக்கும். இது கோமாளித்தனத்தின் உச்சம் என்பது குறுங்குழு இனவாத நஞ்சின் தாக்கம் இல்லாத எவருக்கும் எளிதில் புரிந்திருக்கும்.

சென்ற அரசு வெளியிட்ட புத்தகத்திலாவது பல அறிவியற் தகவல்கள் இருந்தன. இப்புத்தகம் தனக்கும் அறிவியலுக்கும் தீராப்பகை என்பதைத் தெளிவுபடுத்தியுள்ளது. 

திரு ஸ்டாலின் தனது சட்டப் பேரவை அறிக்கையில் சொல்கிறார் (புத்தகத்தில் பதிக்கப்பட்டுள்ளது):

கீழடியில், சூரியன், நிலவு மற்றும் வடிவியல் முத்திரைகளுடன் கூடிய வெள்ளிக்காசு ஒன்று கண்டெடுக்கப்பட்டது. இதை ஆய்வு செய்த தலைசிறந்த நாணயவியல் நிபுணரும், கொல்கத்தா பல்கலைக்கழகப் பேராசிரியருமான சுஷ்மா பாசு மஜும்தார், இந்த வெள்ளி முத்திரைக்காசு கிமு நாலாம் நூற்றாண்டிற்கு முற்பட்டது, அதாவது மௌரியப் பேரரசர் அசோகர் காலத்திற்கு முற்பட்டது என்று கருத்துத் தெரிவித்துள்ளார்.

மஜூம்தார் என்ன சொல்கிறார்?

“However the other one which is recently found in 2021 is an imperial Silver Punch Marked coins of Gupta Hardekar series IV no.418 XX1G2. Similar coin is also reported in the Amaravati hoard.”

அமராவதியில் ஒரு நாணயம் அல்ல. ஆயிரக்கணக்கில் நாணயங்கள் கிடைத்தன. அதனால் அமராவதி அசோகருக்கு முந்தி இருந்த்து என்று யாரும் சொல்வதில்லை.  பழங்கால நாணயங்கள் பல நூற்றாண்டுகள் புழக்கத்தில் இருந்தன. சென்னை அருங்காட்சியகம் சொல்வது இது:

Puranas or Punch-Marked Coins
(circa 600 BC – circa 300 AD)

        Puranas are the earliest money coined in India . They were in circulation during the centuries long before the beginning of the Christian era. Sanskrit writers such as Manu and Panini, and the Buddhist Jataka stories have made mention of these coins.

        An interesting feature of these coins is that they bear neither date nor any name of kings. We only find a number of symbols punched on the face of these coins.

        The symbols found on these coins are religious, mythological or astronomical in character. Among the marks commonly found are the sun, the elephant, cow, chariot, horse, bull, jackal, tree, tiger or lion and dharmachakra.

       The punch-marked coins were in circulation in Northern India up to the beginning of the Christian era. In Southern India they continued to be in use for three centuries more.

எனவே  கிபி மூன்றாம் நூற்றாண்டின் வரை புழகத்திலிருந்த நாணயத்தை வைத்துக் கொண்டு கீழடியின் வயது கிமு ஆறாம் நூற்றாண்டு என்று கதை விடுவது அறிவியலுக்குப் பொருந்தாது.

இது அவ்வளவு அரிதான நாணயம் கூட அல்ல.  சில நூறு டாலர்களில் வாங்கி விடலாம்.

https://www.megaministore.com/coins/asia/india/punch-marked-coins-karshapana#sales

அடுத்து சிவகளைக்கு வருவோம்.

“இந்த அகழ்வாய்வில் கண்டெடுக்கப் பட்ட நெல்லினை கனிமப் பகுப்பாய்வு செய்த்தில் இதனின் காலம் கிமு 1155 என காலவரையறை செய்யப்பட்டுள்ளது.”

கிடைத்த  நெல்லின் வயது இன்றைக்கு 3200 ஆண்டுகள் என்ற தகவலை மட்டுமே இந்தச் செய்தி தருகிறது. நெல் பயிரிடப்பட்டதா (cultivated) அல்லது தானே விளைந்ததா (wild) என்ற செய்தி இல்லை.  புதிய கற்கால மனிதனுக்கும் நெல் பயிரிடுவது தெரிந்திருந்தது. பயிரப்படாத நெல் வகைகள் இந்தியாவில் நெல் எப்போது வந்தது என்பதை ricepedia விளக்குகிறது:

The earliest remains of the grain in the Indian subcontinent have been found in the Indo-Gangetic Plain and date from 7000–6000 BC though the earliest widely accepted date for cultivated rice is placed at around 3000–2500 BC with findings in regions belonging to the Indus Valley Civilization. Perennial wild rices still grow in Assam and Nepal. It seems to have appeared around 1400 BC in southern India after its domestication in the northern plains.

எனவே  3200 வருட்த்திற்கு முந்தைய நெல் கிடைத்து விட்டது என்பதை வைத்துக் கொண்டு அன்று நதிக்கரை நாகரிகம் இருந்தது என்று நம்மால் சொல்லி விட முடியாது. அதற்கு மிகவும் அடிப்படையான சான்றுகள் தேவை. ஒன்று கூட இதுவரை வைகைக்கரையிலும் பொருநைக்கரையிலும்  கிடைக்கவில்லை என்பதுதான் உண்மை.

கொற்கைத் துறைமுகம் கிமு எட்டாம் நூற்றாண்டிற்கு முன் இயங்கிக் கொண்டிருந்தது என்பது உண்மை. ஆனால் அதை வைத்துக் கொண்டு பின்புலத்தில் நகர நாகரிகம் இருந்த்து என்று சொல்லி விட முடியாது. இதை நினைவில் வைத்துக் கொள்ள வேண்டும் நமக்குக் கிடைத்திருப்பது, வடநாட்டு நாணயம், கங்கை நதிக்கரையில் செய்யப்பட்ட பானைகள், வெளிநாட்டு மணிகள், இந்தியாவின் மற்றைய பகுதிகளில் புழங்கிய பொருட்கள். தமிழரின் நாணயங்கள் ஏன் கிடைக்கவில்லை?  சம்பகலட்சுமி சொல்வதில் உண்மையிருக்கலாம்:  the urbanization of the Sangam age did not take place in a context of a state polity, and  this was an age of tribal chiefdoms or at the most ‘potential monarchies’. பல இடங்களில் புதிய கற்காலத்திலிருந்து வெளியே வந்து கொண்டிருக்கும் குழுக்களையே அன்றைய தமிழகம் கொண்டிருக்க வாய்ப்புகள் இருக்கின்றன. நகர நாகரிகம் என்பது சில நூற்றாண்டுகளாவது தொடர்ந்திருக்கும். அதற்கான எந்தச் சான்றுகளும் கீழடியிலும் பொருநை நதிக்கரையிலும் கிடைக்கவில்லை. அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாக்க் கிடைத்திருக்கும் மக்கள் வாழ்விடங்களை வைத்துக் கொண்டு அவை நகரங்கள் என்று சொல்லி விட முடியாது.

எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக குறுங்குழு இனவாதக் கண்ணோட்டத்தோடோ அல்லது தேசிய மேலாண்மைக் கண்ணோட்ட்த்தோடோ அகழ்வாராய்ச்சியை அணுகுவது அறிவியலுக்குப் புறம்பானது.